Het vijfde leerjaar probeerde vandaag een wereldrecord te breken.  Ze maakten een muizentrapje van wel 85m lang.  Kijk zeker even naar het filmpje.

De juffen en meesters zien er bij de start van dit schooljaar allemaal net dat tikje gespierder uit (of is het eerder afgepeigerd? 😊). De inhoud van de hele school heeft immers in dozen gezeten, in verhuiswagens, heeft in de armen van de juffen en de meesters gehangen, heeft op de verhuislift gestaan, is door ramen geduwd, eerst naar buiten en nadien ergens anders, weer naar binnen… 

Het vijfde leerjaar is geland in de chalets achteraan. En daar is het mooi wonen. We delen samen een gezellig plekje (ons ‘vakantiehuisje’ noemen wij onze uitvalsbasis liefkozend). We wonen midden in het groen en we kunnen dus veel buiten werken. Daar is zuurstof voor onze hersenen en zo kunnen wij erg goed nadenken.  

De boeken, die waren er niet op 1 september. Konden we niks aan doen, maar we zaten er maar mee. Intussen werken we met kopieën en dat blijkt, zolang het nodig zal zijn, net zo goed te gaan.  
​
De bel, die wist van geen maat (ze startte wel, maar stopte niet meer) en dus blijft die nog even in vakantie. Stiekem is dat ook nog wel even prettig. Geen bel die dicteert wat we moeten doen, maar gewoon wij zelf die zeggen: “Kom, tijd voor een pauze.” Natuurlijk kan het niet altijd zo blijven, maar stiekem… voor even… is het toch wel best gezellig zo.  

De kinderen, die lijken dat vijfde leerjaar al helemaal gewoon te zijn. Ze werken hard, hebben een leuke dosis humor, blijken spitsvondig en creatief. Echt een leuke groep! 

En intussen ‘nazomert’ het heerlijk. En wij kunnen daarvan genieten. Met onze ‘voordeuren’ wijd open en veel buitenlessen. Met picknick. Met veel ruimte om te lopen. Met zon om in te zitten. Met nog een vleugje herinnering aan de vakantie en een gezonde zin in wat komen gaat.  


Welkom, beste ouders, op onze blog! 

Welkom, lieve kinderen, in het vijfde leerjaar!