Over diep nadenken, bedenken en omdenken voor gevorderden

Intussen is de kop eraf en en raken wij op kruissnelheid. Natuurlijk leren wij graag nieuwe dingen. Dat hoofdrekenen zoiets is als shoppen in een winkeltje vol rekenstrategieën. Dat breuken meer zijn dan pijnlijke incidenten aan je lijf of scherven van gevallen vazen. Dat taal niet zwart-wit is. Dat 'à ce soir' geen ketting of een 'sjakoske' is. Dat je geluk niet altijd kan 'vastpakken'. Dat we samen meer zijn dan de som van de delen. 
Zoveel dingen die wij leren. In onze schriften. Met onze handen en onze voeten. Aan de computer. Zittend. Rennend. Binnen. Buiten. Door te praten. Door te zwijgen soms ook. 
We leren tactische spelletjes te spelen. Onze hersenen kraken en we zijn er zeker van dat we ze minstens zo hard oprekken als met pakweg een les cijferen. 
We bedenken onze eigen Europabeurs en nodigen de buren van het eerste leerjaar uit om te komen kijken, luisteren, proeven zelfs, ...
Dan slaat het weer om. De herfst is in het land en plots lijkt die hete zomer dan toch ver weg. Het is bijna niet te geloven dat we nog geen twee dagen geleden onze residentie nog uitsmolten van de warmte. Nu slaat de regen tegen onze ramen en wij... wij maken het binnen gezellig en we merken dat er midden in dat gure herfstweer ook een warmte schuilt. Die maken wij zelf!