We liepen al een tijdje op onze laatste benen...

... maar we namen de bluts met de buil. Benen en armen werden vlotjes in het gips gelegd onder deskundige leiding van 'dokter juf Anne'. Iemand brak zijn hoofd zo erg over de plotse en onverklaarbare opkomst van botbreuken in het eerste leerjaar dat ook haar hoofd uiteindelijk in het gips moest... Chaos alom. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Het genezingsproces verliep wonderbaarlijk snel! Aan de andere kant van de gang bleven de kinderen gespaard en was er dus tijd om prachtige, levensgrote kunstwerken te maken van hun eigen lichaam. Grote rollen behangpapier werden uitgerold over de klasvloer. Kinderen tekenden of schreven nadien  in hun hoofd waar ze van dromen, in hun hart van wie ze houden en in hun handen wat ze goed kunnen. Wat zijn we blij met ons lichaam! En wat zijn wij trots op onze eersteklassers die elke dag zienderogen groeien. Onderaan kunnen jullie, zoals beloofd, genieten van het 2de blog-optreden.